Na początku poznajemy Kelsey, która jest (UWAGA!) siedemnasto- , a właściwie można powiedzieć osiemnastolatką. W innych młodzieżówkach spotykam się głównie z szesnastoletnimi dziewczynami, także jest to już jakaś odmiana. Dziewczyna poszukuje wakacyjnej pracy. I znajduje ją, w cyrku. Ludzie, których tam poznajemy, są bardzo przyjemni, nie ma jakichś spięć, wszystko upływa w pogodnej atmosferze, ekipa jest jedną wielką rodziną. Wkrótce Kelsey poznaje główną atrakcję występów cyrkowych: tygrysa bengalskiego. Biały zwierz hipnotyzuje wielkimi, kobaltowymi oczami, i tym, że jest, hmm… bardzo grzeczny. Tak grzeczny. Może nie jest łagodny jak baranek, ale posłuszny trenerowi, nie sprawia zbędnych kłopotów. Od samego początku Kelsey nawiązuje przyjaźń ze zwierzakiem… I jak tu wam nie zaspojlerować?! Ech!… Czyta się bardzo przyjemnie, poznajemy nowych ludzi. Szczerze mówiąc do jednego człowieka nie byłam zbytnio przekonana, myślałam, że to jakiś oszust, ale okazał się być przyjacielem. Za namową tegoż człowieka, Kells udaje się na wyprawę do Indii, początkowo nie znając dokładnego celu. Z czasem odkrywa, że niektóre rzeczy dzieją się naprawdę, że w legendzie ziarno prawdy tkwi, a może nawet duży kamień? (wybaczcie nie mogłam się zdobyć na lepsze porównanie xD). Bohaterka poznaje Dhirena, z każdym dniem stając mu się bliższą. Co działa również z drugiej strony. W pewnym momencie poznajemy kolejnego tygrysa. Jak to wpłynie na wydarzenia? Czy okaże się, że wszelkie wysiłki poszły na marne? Czy misja się powiedzie, i, jeśli tak, z jakim skutkiem?