Tiegenhof – taką nazwę w czasie II wojny światowej nosił Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych „Dziekanka”, którego historia z tych czasów została przedstawiona w książce „Bezużyteczni”. Publikacja „Bezużyteczni. Studia nad losami chorych i upośledzonych psychicznie w okresie rządów nazistowskich” to efekt kilkuletniej pracy, wykonanej przez doktorów i profesorów Instytutu Kultury Europejskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.Publikacja dzieli się na dwie części: - Pierwsza dotyczy tego, jak to było w Europie Zachodniej. Ta akcja, której dokonali naziści, nazywała się „T4” od adresu centrali w Berlinie. Jej celem było stworzenie sześciu ośrodków w Niemczech, które zostały przeznaczone do tego, by przewozić tam chorych psychicznie oraz takie, które uważane są za niewłaściwe w społeczeństwie niemieckim. Tam mordowano ludzi, a w ten sposób zginęło 70 tysięcy osób. Były też inne ośrodki, które hitlerowcy utworzyli w Kraju Warty, m.in. był to ośrodek w Gnieźnie, w którym mordowano ludzi, jednak były ku temu nieco inne przesłanki. Tu nie chodziło o oczyszczenie rasy aryjskiej, tylko po pierwsze o to, by przejąć majątek szpitalny oraz by stworzyć warunki do tego, by powstał tu szpital do celów wojskowych. Później natomiast chodziło o to, by eliminować wszystkie osoby, które uważano za niepożądane w społeczeństwie – mówiła prof. Grażyna Gajewska i dodaje – Chyba niewiele osób wie, że w Gnieźnie był także oddział dziecięcy, bodajże największy w Kraju Warty. Tutaj przywożono dzieci w wieku od 4 do 14 lat i także je tu mordowano. Były to dzieci z Prus Wschodnich, ale także rodowici Polacy.