Między światami : moje życie i niewola w Iranie

Book

In basket

rate

Między światami : moje życie i niewola w Iranie / Roxana Saberi ; tłumaczenie Marta Markocka-Pepol. - Kraków : Sine Qua Non, 2015. - 380 stron, [8] stron tablic kolorowych : ilustracja ; 21 cm.

Author

Saberi Roxana (1977- ) Markocka-Pepol Marta Tłumaczenie

Form of Work

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Audience Group

Dorośli

Demographic Group

Literatura amerykańska

Subject

Saberi, Roxana Dziennikarze i dziennikarki Więziennictwo Więźniowie polityczni Iran

Genre/Form

Pamiętniki i wspomnienia

Rankiem 31 stycznia 2009 roku pracująca w Iranie Roxana Saberi, amerykańska dziennikarka o irańskich korzeniach, została wyciągnięta z domu przez czterech mężczyzn i potajemnie aresztowana. Agenci wywiadu oskarżyli ją o szpiegostwo na rzecz Stanów Zjednoczonych. Na pokazowym, absurdalnym procesie, który trafił na pierwsze strony gazet całego świata, została skazana na karę ośmiu lat więzienia. Miała ją odbyć w okrutnym teherańskim więzieniu Evin - miejscu, skąd każdy wychodzi zmaltretowany psychicznie lub fizycznie bądź nie wychodzi wcale… Saberi rozpoczęła brawurową walkę o wolność. Jej sprawę poparli Hilary Clinton, Barack Obama, liczne organizacje międzynarodowe, a także tysiące poruszonych jej losem ludzi, którzy wzięli udział w licznych akcjach w mediach społecznościowych. "Między światami" to poruszająca i jednocześnie przerażająca historia uwięzienia młodej, niewinnej kobiety. To także opowieść o heroicznej walce o sprawiedliwość, godność i respektowanie praw człowieka oraz szczere świadectwo życia w Iranie - kraju pełnym kontrastów.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Filia nr 2

There are copies available to loan: sygn. Historie prawdziwe (1 egz.)

Reviews:

Podział obywateli na lepszych i gorszych. Osoby postępujące z honorem mają gorzej, a te podporządkowujące się totalitarnej władzy - lepiej. Bezpodstawne oskarżenia i zamykanie w więzieniu. Tortury psychiczne i fizyczne. Walka o honor, o ojczyznę i o siebie.
Wydaje nam się, że to wszystko skończyło się w 1989. Ale to nadal dzieje się obok nas.
Amerykańska dziennikarka z irańskimi korzeniami, Roxana Saberi, od kilku lat przebywa w Iranie. (...) Zainspirowana tamtejszą kulturą, polityką i zwyczajami postanawia napisać książkę dokumentalną o tym kraju. Nie wie jednak, że ta decyzja zmieni jej życie.
Pewnego styczniowego poranka, w dwa tysiące dziewiątym roku, do domu Roxany puka listonosz. Autorka odbiera list w którym rozumie tylko dwa słowa. Więzienie Evin. Listonosz nie pozwalający zamknąć drzwi oraz trzech mężczyzn w mundurach, którzy pojawili się z nikąd, sprawiają, że strach Roxany przeobraża się w panikę. Mężczyźni zaś zabierają ją do więzienia Evin, gdzie będzie musiała walczyć o prawdę, o sprawiedliwość i przede wszystkim o siebie.
Między Światami to pierwsza autobiografia jaką przeczytałam. Zdecydowałam się sięgnąć po nią dlatego, bo wydawała mi się inna. Większość książek z tego gatunku opisuje jak sławni ludzie stali się sławni, ta książka pokazuje realia życia. Pokazuje historię, która przydarzyła się wielu.
Największym atutem jest język jakim posłużyła się autorka. Mimo że opisuje wydarzenia przykre, umiała ona tak manewrować słowami, że nie raz uśmiechałam się, czytając smutną, z założenia, powieść. Jednak książka też wzruszała, skłaniała do refleksji i budziła w nas współczucie. Uczucia te ciągle się przeplatały, co nie pozwalało nudzić się czytelnikowi Niektórzy autobiografię piszą tylko o sobie, jednak pisarka nie skupiła się tulko na swojej hostorii, ale też na innych. Potrafiła zobaczyć, że to samo przeżywają też inni ludzie. Przybliżając nam historię towarzyszek z celi, autorka przekazała nam, że w Iranie takie aresztowania to codzienność. Że tak naprawdę aresztowany nie jest tylko ten, co aresztuje.
Największą wadą tej książki, to błąd, który popełniło wydawnictwo. Nie chodzi mi tu o okładkę, która według mnie jest piękna, ani o wielkość liter, bo ta również jest w porządku.
Chodzi mi o przypisy, a mianowicie o to, że zaczynają się na jednej stronie, a kończą na drugiej. A także o to, że na jednej stronie są dwie gwiazdki, kierujące do przypisów, a ten, jest tylko jeden. Mam nadzieję, że zostanie to zlikwidowane przed premierą, bo znacznie utrudnia to czytanie książki.
Podsumowując. Autobiografia ta nie jest tylko dla ludzi interesujących się Iranem, czy postacią autorki. Jest ona też dla ludzi ciekawych świata. I skoro zdołała przekonać do siebie mnie, fana fantastyki, myślę, że przekona też ciebie.