SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna Miasta Gniezna Katalog księgozbioru

6 wyników

Książka

DVD

W koszyku

oceń

Granica. DVD 2 / reżyseria Jan Błeszyński ; Telewizja Polska. - Warszawa : TVP, cop. 2014. - 1 dysk optyczny (DVD) (115 min) : dźw., kolor. ; 12 cm.

(Kolekcja lektur szkolnych na DVD dla licealistów)

Autor

Błeszyński Jan Krzyszkowski Wojciech Cios Henryk Zarycki Andrzej Nałkowska Zofia (1884-1954) Frycz Jan Grabowska-Oliwa Barbara Paluch Beata

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Gatunek

Teatr telewizji

Na podstawie powieści Zofii Nałkowskiej "Granica".

Przekreślają je okoliczności, często przypadek, a przede wszystkim wlaściwa ludzkiej naturze słabość. To ona sprawia, że Zenon nie umie zrezygnować z miłości żony i legalnego związku ani też wyrzec się namiętności Justyny. Instrumentalne traktowanie obu kobiet, a także innych ludzi, z którymi styka się w swej działalności społecznej i politycznej, prowadzi bohatera do katastrofy. Zabrnąwszy w sytuację niejasną moralnie, ponosi klęskę i w życiu prywatnym, i zawodowym. W tej perspektywie psychologicznej i filozoficznej telewizyjna"Granica" staje się opowieścią o węzłach życia, których nie da się rozplątać, atylko można je przeciąć.

Film

DVD

W koszyku

oceń

Granica. DVD 1 / reżyseria Jan Błeszyński ; Telewizja Polska. - Warszawa : TVP, cop. 2014. - 1 dysk optyczny (DVD) (116 min) : dźw., kolor. ; 12 cm.

(Kolekcja lektur szkolnych na DVD dla licealistów)

Autor

Błeszyński Jan (1936-2020) Krzyszkowski Wojciech Cios Henryk Zarycki Andrzej Nałkowska Zofia (1884-1954) Frycz Jan (1954- ) Grabowska-Oliwa Barbara (1954-1994) Paluch Beata (1961- )

Forma i typ

Filmy i seriale

Przynależność kulturowa

Film polski

Gatunek

Teatr telewizji

Wg powieści Zofii Nałkowskiej.

Trzyczęściowa adaptacja telewizyjna Jana Błeszyńskiego wydobywa przede wszystkim problem odpowiedzialności moralnej człowieka za siebie i innych, przemożnej skłonności do kompromisu, nieustannego przesuwania granicy tego co etyczne, aż do ostatecznej bariery.Troje głównych bohaterów"Granicy"to ludzie uwikłani w bardzo skomplikowane, ale przecież autentyczne więzi uczuciowe. Wszyscy na swój sposób usiłują żyć uczciwie, mają użyteczne cele, szlachetne pragnienia.

Film

DVD

W koszyku

oceń

Proces / Autor Franz Kafka ; reżyseria Agnieszka Holland, Laco Adamik ; autor przekładu Bruno Schulz ; realizacja telewizyjna Laco Adamik ; scenografia Andrzej Przybył. - Warszawa : Telewizja Polska, copyright 2014. - 1 dysk optyczny DVD (120 min.) : dźwiękowy, kolorowy ; 12 cm.

(Czytałeś? Obejrzyj! : Kolekcja Lektur Szkolnych na DVD Dla Licealistów.)

Autor

Kafka Franz (1883-1924) Schulz Bruno (1892-1942) Holland Agnieszka (1948- ) Adamik Laco (1942- ) Przybył Andrzej (1944-2011) Wilhelmi Roman (1936-1991) Przybylski Jerzy Zapasiewicz Zbigniew (1934-2009) Fronczewski Piotr (1946- )

Forma i typ

Filmy i seriale

Odbiorca

Dorośli

Przynależność kulturowa

Film polski

Temat

Biurokracja Urzędnicy Prawo Sprawiedliwość Wina (etyka) Praworządność

Gatunek

Film fabularny Teatr telewizji

Opis z etykiety płyty i opakowania.

„Proces” uważany jest za jedną z najważniejszych powieści dwudziestowiecznych. Doczekał się licznych adaptacji filmowych i teatralnych. W ujęciu Laco Adamika i Agnieszki Holland zachowuje swoją tajemniczość i wieloznaczność. Józef K. jest dobrze prosperującym urzędnikiem bankowym, z nadziejami na dalsze awanse. Mieszka samotnie w kamienicy, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Jednak pewnego ranka dwaj nieznajomi oświadczają mu, że jest aresztowany…

Książka

DVD

W koszyku

oceń

Śluby Panieńskie. : [Film] / Reż. Andrzej Łapicki ; Scen. Łucja Kossakowska ; Wyst.: Mirosława Dubrawska, Justyna Sieńczyłło, Beata Ścibakówna. - Warszawa : TVP, 2014. - 1 dysk DVD, 129min.

(Czytałeś? Obejrzyj! : Kolekcja Lektur Szkolnych na DVD Dla Gimnazjalistów.)

Autor

Łapicki Andrzej (1924-2012). Dubrawska Mirosława. Sieńczyłło Justyna. Ścibakówna Beata. Kossakowska Łucja.

Gatunek

Teatr telewizji Film polski

Spektakl przygotowany na 50-lecie pracy artystycznej Andrzeja Łapickiego. Jubileusz odbył się 6 lutego 1995 r. na Małej Scenie Teatru Powszechnego w Warszawie i tam też został zrealizowany telewizyjnie. Rolą Radosta w "Ślubach panieńskich", które notabene reżyserował nie po raz pierwszy (głośne przedstawienie w Teatrze Polskim w 1984 r., inscenizacja telewizyjna z 1985 r.), Andrzej Łapicki, jak oznajmił, pożegnał się ze sceną. "Tak jak nie lubię aranżowanego na jazzowo Bacha czy Mozarta, tak nie znoszę Fredry zrobionego na Witkacego" - wyznał Andrzej Łapicki w szkicu "Mój Fredro". Jubileuszowe "Śluby..." są w każdym calu stylowe - poczynając od scenografii i kostiumów, po finezję gestu i słowa. Aktorzy nie recytują, naprawdę rozmawiają Fredrowskim jedenastozgłoskowcem, bawiąc się kunsztownym wierszem, jego melodią, rytmem, ścieśnieniami samogłosek. Komizm języka i dialogu harmonijnie splata się z komedią charakterów. Sam Andrzej Łapicki gra Radosta z dystansem, jakby dworował sobie z własnego wieku i utrwalonego w pamięci widzów emploi amanta. Pani Dobrójska, dama ceniąca dobre obyczaje i maniery, z sentymentem spogląda na odrzuconego kiedyś, ale wciąż tak uroczego Radosta. Charakterem, sposobem bycia, temperamentem przypomina stryjaszka trzpiot Gucio, który równie inteligentnie i umiejętnie posługuje się grą pozorów, w miłości i w życiu. Albin, mniej łzawy niż każe tradycja inscenizacyjna, jest komicznym wcieleniem kochanka sentymentalnego. Zabawny jest także służący Jan i przede wszystkim panieński duet - naiwna, dziecinna, ale już powolna pokusom serca Aniela i dojrzalsza od niej, energiczna Klara, inicjatorka okrutnych "ślubów panieńskich". "Przyrzekam na kobiety stałość niewzruszoną/ Nienawidzić ród męski, nigdy nie być żoną". Te słowa padły po raz pierwszy w teatrze lwowskim w 1832 r. I od tej pory komedia Aleksandra Fredry (1793-1876) cieszyła się nie słabnącym powodzeniem na scenach trzech zaborów. "Śluby panieńskie, czyli magnetyzm serca" doczekały się nawet francuskiego plagiatu, co zasygnalizował autor w nocie do czwartego wydania komedii. Fircyk Gucio, umilający sobie nudny pobyt na wsi i tradycyjne konkury wypadami na birbantki, staje do walki o serce Anieli, gdy dowiaduje się, że panna go nie chce. Podrażniona męska próżność i ambicja nie przesłaniają mu wszakże rozsądku. Wytrawny uwodziciel działa metodycznie, przedstawia siebie jako ofiarę uczucia do innej Anieli, z którą chce go rozdzielić uparty stryj. Jeśliby Gustaw postąpił wbrew jego woli, Radost gotów jest go wydziedziczyć i poślubić Klarę, która dotychczas odrzucała zaloty śmiertelnie w niej zakochanego Albina. Historia nieszczęśliwej miłości wzrusza Anielę, zaczytującą się sentymentalnymi romansami. Gucio nie ustępuje w zabiegach mających skłonić ku niemu panieńskie serduszko, wciąga do gry Albina. Antymęski spisek słabnie na dobre, gdy zaczyna działać obustronny "magnetyzm serca".

Film

DVD

W koszyku

oceń

Do piachu... : [Film] / Autor Tadeusz Różewicz ; reżyseria Kazimierz Kutz ; scenografia Bolesław Kamykowski ; muzyka Jan Kanty Pawluśkiewicz. - Warszawa : Telewizja Polska, 2014. - 1 dysk optyczny DVD (97 min.) : dźwiękowy, kolorowy ; 12 cm.

(Czytałeś? Obejrzyj! : Kolekcja Lektur Szkolnych na DVD Dla Licealistów.)

Autor

Różewicz Tadeusz (1921-2014). Do piachu (pol.) Kutz Kazimierz (1929-2018 ). Kamykowski Bolesław (1927-1993). Pawluśkiewicz Jan Kanty (1942- ). Cywus Piotr. Trela Jerzy (1942- ). Nowicki Jan (1939- ).

Forma i typ

Filmy i seriale

Odbiorca

Młodzież 14-17 lat

Przynależność kulturowa

Film polski Literatura polska

Temat

Patriotyzm Wojna partyzancka II wojna światowa (1939-1945) Wojsko Polska

Gatunek

Dramat filmowy Teatr telewizji

Opis z etykiety płyty i opakowania.

Jedno z najgłośniejszych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych przedstawień w dziejach Teatru Telewizji. "Do piachu..." jest bezwzględną próbą demitologizacji niepodległościowego podziemia w czasie II wojny światowej, a także bezlitosną polemiką z romantyczną wizją walki zbrojnej jako męskiej przygody, patriotycznego obowiązku itp. Różewicz nie zawahał się przedstawić partyzanckiego życia z naturalistyczną brutalnością. Żołnierze leśnego oddziału - zbiorowy bohater sztuki - w niczym nie przypominają romantycznych duchem młodzieńców. Są brudni, śmierdzący, bardziej podobni do zwierząt niż ludzi.